Spring Framework
از دیگر فریمورک های کاربردی و پر استفاده در زبان برنامه نویسی جاوا Spring می باشد که برای طراحی برنامه های تجاری در بسترهای مختلفی از جمله وب کاربرد دارد. دلایل استفاده این همه برنامه نویس از این فریمورک performance بسیار بالا و تست راحت و معماری آن است. همچنین اسپرینگ از ماژول های گوناگونی استفاده می کند که رایج ترین آنها عبارتند از Spring Boot , Spring Mvc . اسپرینگ بوت اغلب برای طراحی برنامه های کوچک با Loading سریع می باشد مانند اپلیکیشن های اندرویدی. این ماژول کار طراحی را بسیار آسان می کند بدین صورت که در ابتدای مراحل ساخت اپلیکیشن, تمام وابستگی ها (Dependecy ) و کتابخانه های مربوطه که احتمال به کارگیری آنها باشد را دانلود و به پروژه اضافه می کند اما این مورد عملکرد برنامه را پایین می آورد و برای طراحی اپلیکیشن های بزرگ مناسب نمی باشد. برای ایجاد برنامه های بزرگ بهتر است از ماژول های دیگر اسپرینگ مانند Spring Mvc استفاده نمود که تسهیل های نوع Spring Boot را ندارد اما دارای عملکرد بهتری است.
چرخه عملکرد پروژه های اسپرینگی بشرح زیر می باشد :
1- در ابتدا Request توسط Client ارسال می شود
2- Request توسط کلاس Controller دریافت شده و عملیات mapping و handles روی آن انجام می گیرد
3- داده ها به کلاس Service منتقل شده و mapping به کلاس مدل Jpa ساخته شده صورت می گیرد
4- در صورت لزوم داده ها از کلاس Service مستقیما به کلاس Repository منتقل شده و عملیات CRUD روی آنها انجام می شود
5- پس از اتمام عملیات, خروجی به ترتیب 4 مرحله طی شده بازگشته و نتیجه Response به client نمایش داده می شود
همچنین Spring Boot و Spring Mvc دارای annotation های کاربردی هستند که در دو آدرس زیر به همراه جزییات قابل مشاهده می باشد.
https://www.javatpoint.com/spring-boot-annotations
https://www.journaldev.com/16966/spring-annotations
