دو مدل ارتباطی در زبان برنامه نویسی جاوا وجود دارد که شامل Client (مشتری یا سرویس گیرنده) و Server (میزبان یا سرویس دهنده) می باشند که هر دو آدرس و شماره Port یکسانی برای ایجاد ارتباط دارند. Port, کانال ارتباطی بین Client و server هست که توسط سرور میزبان جهت مدیریت محتوای ارسالی به سرویس گیرنده که مشتری است, بکار می رود. درخواست مشتری (Request) در قالب یک Packet یا بسته به وب سرور میزبان ارسال شده و پس از انجام عمل مربوطه, نتیجه بصورت پاسخی (Response) از طرف سرور به مشتری ارسال می شود. پورت های دارای اهمیت در این مبحث شامل دو پروتکل لایه نرم افزاری Tcp-ip می باشند که عبارتند از : Http با پورت پیشفرض 80 و Https با پورت پیشفرض 443. همچنین امکان تغییر پورت در هر دو پروتکل توسط میزبان وجود دارد بشرطی که مشتری یا سرویس گیرنده را از پورت جدید مطلع سازد.
نحوه دسترسی مشتری به اپلیکیشن تحت وب در وب سرور, با ارائه یکی از دو پروتکل مذکور به همراه آدرس قرارگیری اپلیکیشن توسط سرویس دهنده و واردکردن آن در نوار آدرس مرورگر توسط مشتری امکان پذیر است. این آدرس که بعد از ذکر پروتکل قرار می گیرد, ابتدا شامل آدرس Ip یک فضای میزبانی در ماشین مجازی Virtual Machine Host و یا آدرس دامنه ای که بر روی فضای میزبان اینترنتی خریداری شده می باشد. در ادامه پس از ذکر موارد یاد شده, مسیری که وب اپلیکیشن توسط سرویس دهنده در وب سرور قرار گرفته آورده می شود. نمونه کامل یک آدرس بصورت زیر می باشد :
Http://javahosting.ir/webapps/exmpleapp
محتوای هر پروژه وب اپلیکیشن
هر پروژه اپلیکیشن تحت وب شامل موارد زیر می باشد :
- فایل های تنظیمات اعم از Xml ها و Properties
- کلاس ها که همان فایل های جاوای کامپایل شده می باشند
- کتابخانه ها که مهم ترین آنها عبارتند از : Jar و Jvm
- منابع کمکی یا Assest ها که محل قرارگیری تصاویر ,لوگو ها, فایل های Html,Css و از این قبیل می باشند
